Η Ρητορική Μίσους στην Ψυχαγωγία: Η Περίπτωση του Light και της ΕΡΤ

Η πρόσφατη κυκλοφορία του κομματιού του Light με τίτλο «Polo» έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις λόγω καλυμμένου ρατσισμού και μισαναπηρισμού στους στίχους του. Η ΕΣΑμεΑ εξέφρασε δημόσια την ανησυχία της, χαρακτηρίζοντας αυτή τη ρητορική ως μίσος και καλώντας τόσο τις διαδικτυακές πλατφόρμες όσο και τη μουσική βιομηχανία να αναλάβουν δράση απέναντι σε τέτοιες περιπτώσεις. Η δημόσια καταδίκη του περιεχομένου των στίχων υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του ζητήματος και την ανάγκη για ενδυνάμωση της ευθύνης στην επικοινωνία.

Η δημοσιότητα που έλαβε το θέμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οδήγησε τον τράπερ σε απολογία και σε αλλαγές στους επίμαχους στίχους του κομματιού. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι δεν αντιλήφθηκε την προσβλητικότητα του λόγου του και ανέλαβε την πλήρη ευθύνη για τα λεγόμενά του. Παρά το γεγονός ότι η αναπαραγωγή τοξικών στερεοτύπων στον χώρο της τραπ μουσικής είναι μια κοινώς αποδεκτή πραγματικότητα, η ιδιαίτερη δημοτικότητα του Light καθιστά το συμβάν πιο κρίσιμο.

Φαίνεται πως η καταδίκη των στίχων ήταν σχεδόν ομόφωνη, ωστόσο, θα περίμενε κανείς ότι με την αναστάτωση αυτή θα είχε δημιουργηθεί μια πιο προσεκτική προσέγγιση από παρόμοιους καλλιτέχνες στο μέλλον. Δυστυχώς, τα φαινόμενα τοξικών στερεοτύπων δεν φαίνεται να περιορίζονται, καθώς έχουμε πρόσφατο παράδειγμα παρόμοιου συμβάντος με τη δημόσια τηλεόραση. Συγκεκριμένα, η ΕΡΤ παρουσίασε την παιδική ταινία «Το Τερατόσπιτο», που γεμίζει με τοξικά στερεότυπα και μειωτικές εκφράσεις.

Στην ταινία, παρατηρείται η πρωταγωνίστρια να απευθύνεται στους φίλους της με περιφρόνηση, ρωτώντας τους αν είναι «καθυστερημένοι» όταν αυτοί προσπερνούν μια προειδοποίηση. Εκφράσεις όπως «ήρθαν οι μπάτσοι» και «είσαι ηλίθιος» διατρέχουν τη διάρκεια της ταινίας, προσφέροντας ένα ανεπιθύμητο δίδαγμα στα παιδιά που την παρακολουθούν. Το γεγονός ότι μια παιδική ταινία, η οποία υποτίθεται ότι θα προσφέρει ψυχαγωγία και εκπαίδευση, να φιλοξενεί τέτοιου είδους ρητορική είναι απολύτως ανησυχητικό, ειδικά όταν προβάλλεται από μία δημόσια τηλεόραση όπως η ΕΡΤ.

Η αναλογία μεταξύ των αντιδράσεων της κοινωνίας στο κομμάτι του Light και της ταινίας που παρουσιάστηκε είναι ενδιαφέρουσα. Ενώ στον πρώτο περίπτωση οι στίχοι του τράπερ κρίθηκαν και επικρίθηκαν ευρέως, στην περίπτωση της ταινίας, οι περισσότερες οικογένειες μπορεί να μην αντιληφθούν τα μηνύματα και τα στερεότυπα που διαπερνούν τη δημιουργία. Η ευθύνη της ΕΡΤ είναι να διασφαλίζει ότι το περιεχόμενο που προβάλλει είναι κατάλληλο και χωρίς ξενοφοβικές και μισαλλόδοξες αναφορές. Ως δημόσιος φορέας, πρέπει να υπερασπιστείται την προστασία των θεατών από τέτοιες τοξικές ιδέες, ειδικά όταν απευθύνονται σε ανηλίκους.

Η απολογία του Light προκαλεί ερωτήματα σχετικά με την ενδεχόμενη αντίστοιχη απολογία της ΕΡΤ. Είναι απαραίτητο οι φορείς που έχουν τέτοια επιρροή να κατανοούν τη βαρύτητα του περιεχομένου τους και να ενεργούν αναλόγως με υπευθυνότητα και ευαισθησία απέναντι σε θέματα που άπτονται του ρατσισμού και της υποτίμησης.